Αλήθεια Πρώτη: Το Μνημόνιο με την Τρόικα θα πρέπει να υπογραφτεί καθώς, σε αντίθεση με ότι κάποιοι «φωστήρες» πιστεύουν, στο σημείο που έχουμε φτάσει σήμερα, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση. Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες μας πλέον λειτουργούν χάρη στην εξασφάλιση ρευστότητας από το Μηχανισμό Εκτάκτου Ανάγκης (γνωστό ως ELA), κυρίως λόγω της υποβολής αίτησης μας στον Ευρωπαικό Μηχανισμό Στήριξης (ΕΜΣ). Είναι επίσης γνωστό ότι η ίδια η Κυβέρνηση παραδέχθηκε ότι «η ρευστότητα του κράτους διαρκεί μέχρι τον Οκτώβριο». Συνεπώς, με μαθηματική ακρίβεια, χωρίς συμφωνία και χωρίς Μνημόνιο η κυπριακή οικονομία και το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα θα καταρρεύσουν.
Αλήθεια Δεύτερη: Η Τρόικα θα κατέλθει στην Κύπρο μόνο εάν θεωρήσει ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος για επίτευξη συμφωνίας στη βάση της δικής της πρόταση. Η διαπραγματευτική μας δύναμη έχει φτάσει στο ναδίρ λόγω της εγκληματικής καθυστέρησης και των αψυχολόγητων δηλώσεων της Κυβέρνησης σε σχέση με το θέμα. Παρά την ομολογουμένως αξιέπαινη δουλειά που έγινε στην υποβολή αντιπροτάσεων από πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικούς εταίρους, έχει καταστεί σαφές ότι για την Τρόικα, το ζητούμενο είναι «να βγαίνουν οι αριθμοί και να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα του δανείου». Άλλωστε, όπως και η ίδια πρόσφατα διευκρίνησε, «…δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές». Συνεπώς είναι καιρός να μπει φρένο στις όποιες ψευδαισθήσεις υπάρχουν για μεγάλα περιθώρια διαφοροποίησης των προτάσεων της Τρόικας.
Αλήθεια Τρίτη: Λαμβάνοντας υπόψη τα στενά διαπραγματευτικά περιθώρια, δύο είναι οι μάχες που επιβάλλεται να δώσει η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Η πρώτη αφορά την αναδρομική ισχύ της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των κυπριακών τραπεζών από τον ΕΜΣ, η οποία διαφαίνεται ως η μόνη λύση για να καταστεί βιώσιμο το δημόσιο χρέος της Κύπρου. Πολύ δύσκολη μάχη δεδομένων των αντιρρήσεων της Γερμανίας, αλλά μπορεί να ασκηθεί πίεση σε συνεργασία με Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα. Η δεύτερη μάχη αφορά το αίτημα για επιμήκυνση του Μνημονίου για απάβλυνση των επώδυνων μέτρων. Δύσκολο εγχείρημα αλλά όχι ανέφικτο, δεδομένης της θετικής προσέγγισης της Τρόικας προς παρόμοιο αίτημα της Ελλάδας και με την προυπόθεση ότι η Κυβέρνηση θα μεταφέρει την αποπληρωμή του ρωσικού δανείου (των €2.5δις) μετά το 2016 για να μην επιβαρυνθεί το Μνημόνιο με το ποσό του δανείου.
Αλήθεια Τέταρτη: Το Κυπριακό Μνημόνιο πρέπει να υπογραφτεί άμεσα για να τεθεί προς συζήτηση ως πακέτο μαζί με το θέμα της Ελλάδας και της Ισπανίας στο Eurogroup στις 12 Νοεμβρίου, για δύο λόγους. Πρώτο, είναι γνωστό ότι τυχόν κατάρρευση της Κύπρου δεν δημιουργεί οποιοδήποτε συστημικό πρόβλημα στην Ευρωζώνη. Συνεπώς, εάν το θέμα της Κύπρου συζητηθεί ως πακέτο με άλλες χώρες, θα τύχει ευνοικής αντιμετώπισης στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας για διάσωση της Ελλάδας και της Ισπανίας. Εάν όμως αφαιθεί στην τύχη του, μεμονωμένα, δεν υπάρχει καμία, μα καμία, εγγύηση ότι χώρες όπως η Γερμανία ή η Φιλανδία θα καταφέρουν να το περάσουν από τα εθνικά τους κοινοβούλια. Δεύτερο, ακόμα και στην απομακρυσμένη περίπτωση να υπάρχει μια θετική διάθεση από το Eurogroup για επίτευξη συμφωνίας μετά τις 12 Νοεμβρίου, οι όροι της Τρόικας θα είναι πολύ πιο επώδυνοι και πολύ πιο άδικοι, αγγίζοντας τις πραγματικές κόκκινες γραμμές της κυπριακής οικονομίας (βλ. εταιρικός φόρος).
Ο «ανεξάρτητος» υποψήφιος του ΑΚΕΛ εξέφρασε πρόσφατα την ελπίδα ότι «όταν έρθει η Τρόικα να διαπραγματευτούμε και να μην πηδήξουν κάποιοι από το καράβι που ονομάζεται διαπραγματευτική προσπάθεια και να κρυφτούμε πίσω από τις επιδιώξεις της Τρόικας». Εγώ θα συμπληρώσω στη δήλωση του κ. Μαλά και την ευχή, όχι μόνο ο καπετάνιος του καραβιού, ο οποίος φέρει και την ευθύνη, να μην πηδήξει από το καράβι την κρίσιμη στιγμή της φουρτούνας, αλλά να μην τον βρούμε και στους δρόμους να διαδηλώνει εναντίον του εαυτού του, αρνούμενος να υπογράψει το Μνημόνιο της «αποικιοκρατικής δύναμης». Γιατί αλλοίμονο σε αυτό τον τόπο εάν πραγματικά υπάρχουν τέτοιες προθέσεις.