«Η Τουρκία είναι έτοιμη για τη μεγάλη λύση, η Τουρκία είναι έτοιμη για άμεση λύση, η Τουρκία είναι έτοιμη για μη λύση, η Τουρκία είναι επίσης έτοιμη για μια μεγάλη κρίση. Είμαστε έτοιμοι για όλα».
Σε αυτές του τις δηλώσεις, ο Εγκεμέν Μπαγίς συνοψίζει την πικρή, για μας, αλήθεια της Τουρκία για το κυπριακό. Μιας Τουρκίας, η οποία, όχι μόνο γνωρίζει καλά τις δυνάμεις και τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα, αλλά και που ξέρει να τα χρησιμοποιεί προς όφελος της σε όλα τα επίπεδα (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Μέση Ανατολή, Ρωσία). Και μιας αλήθειας που, δυστυχώς, για χρόνια τώρα, είτε αρνούμαστε είτε δεν έχουμε τη διορατικότητα να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε.
Ο Μπαγίς απείλησε ότι «…ο δρόμος της Τουρκίας προς την ΕΕ δεν περνάει από την Κύπρο». Διερωτήθηκε αλαζονικά εάν «..μπορεί η Κύπρος να αντέξει ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται πλέον για την ευρωπαϊκή υποψηφιότητα». Επισήμανε με υπεροψία ότι είναι η ΕΕ που έχει ανάγκη την Τουρκία και όχι το αντίθετο, καθώς «…η Τουρκία θα είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόμενη οικονομία στην Ευρώπη μέχρι το 2020».
Και εμείς πως τοποθετηθήκαμε σε όλα αυτά; Εμείς, ως συνήθως, κακίσαμε την αλαζονεία, την προκλητικότητα, την υποκρισία και την απειλή που κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις Μπαγίς. Και καταδικάσαμε, για ακόμη μια φορά, την αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας. Και σωστά πράξαμε.
Όμως, την ίδια ώρα, δεν εντοπίσαμε τις εξόφθαλμες αλήθειες: το ότι η Τουρκία μιλά από θέση ισχύος, λόγω της στρατηγικής ανάγκης των ΗΠΑ να φιλοξενήσει την αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ και να συγκρατήσει τις επικίνδυνες επιδιώξεις του Ιράν, λόγω του ότι αντιπροσωπεύει το «αντίπαλος δέος» του Ισραήλ για τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες, και λόγω, ακόμη, των κοινών οικονομικών και ενεργειακών συμφερόντων με τη Ρωσία.
Πιο σημαντικό δε, η Τουρκία μπορεί να συμπεριφέρεται με τόση αλαζονεία λόγω της δικής μας άρνησης να την εμπλέξουμε στη διαπραγματευτική διαδικασία, θέτοντας την έτσι ενώπιον των ευθυνών της, και λόγω της δικής μας αποτυχίας να αξιοποιήσουμε τον ευρωπαϊκό παράγοντα στην προσπάθεια επίτευξης λύσης του κυπριακού.
Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, στην Έκθεση του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας, έθεσε, εμμέσως πλην σαφώς, το πρώτο τρίμηνο του 2011 ως το φυσικό χρονικό πλαίσιο επίτευξης λύσης του κυπριακού, έθεσε και τους δύο ηγέτες προ των ευθυνών τους για αξιοποίηση αυτού του χρονικού πλαισίου, και επισήμανε την ανάγκη έγκαιρης και σωστής προετοιμασίας του κοινού για την αποδοχή μιας συμβιβαστικής λύσης.
Στο ίδιο μήκος κύματος, η Ομάδα Μπαρόζο για το κυπριακό, τόνισε πως «το παράθυρο ευκαιρίας για επίτευξη διευθέτησης κλείνει γρήγορα», και δήλωσε πως «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι έτοιμη να παράσχει πλήρη υποστήριξη στις προσπάθειες για εξεύρεση συμφωνίας στα θέματα που σχετίζονται με την ΕΕ».
Πρόσφατα, η δικοινοτική δημοσκόπηση του προγράμματος Κύπρος 2015, παρουσιάζει τους Ε/Κ και τους Τ/Κ πρόθυμους για: (α) να αποδεχθούν την ομοσπονδία ως λύση συμβιβασμού, (β) να αναβαθμιστεί ο ρόλος του ΟΗΕ με την υποβολή γεφυρωτικών, μη δεσμευτικών, προτάσεων, (γ) να διευρυνθεί η διαπραγματευτική διαδικασία με Ελλάδα, Τουρκία και ΕΕ, (δ) να τυγχάνουν σωστής πληροφόρησης για το τι πραγματικά συμβαίνει στις συνομιλίες αλλά και να συνεισφέρουν με προτάσεις, και (ε) να αυξηθεί η συχνότητα των συναντήσεων των δύο ηγετών.
Τώρα είναι η ώρα, η Κυβέρνηση να λάβει τα μηνύματα της διεθνούς και ευρωπαϊκής κοινότητας, να αναλάβει πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της παρέχεται, ενόψει και της νέας συνάντησης στη Γενεύη. Να αφουγκραστεί τα μηνύματα του κόσμου, Ε/Κ και Τ/Κ, και να αναπτύξει μια πιο επιθετική στρατηγική. Μόνο έτσι θα καταφέρει να ξεσκεπάσει την Τουρκία, μόνο έτσι θα την αναγκάσει να αλλάξει τακτική, μόνο έτσι θα καταδειχθεί σε όλους ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν είναι έτοιμη για όλα τα σενάρια, αλλά μόνο για την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης του κυπριακού.
Σάβια Ορφανίδου
Γραμματέας Τύπου και Επικοινωνίας της ΟΝΕ
Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΔΗΣΥ