Πρόσφατα το ΑΚΕΛ, σε μια ακόμη ανέλπιδη προσπάθεια του να πλήξει την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη, προσπάθησε να «δαιμονοποιήσει» την πρόθεση του για υποβολή αίτησης της Κύπρου για ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη (ΣγΕ). Στόχος, προφανώς, ο εκφοβισμός των αριστερών ψηφοφόρων, οι οποίοι αρνούνται να συσπειρωθούν γύρω από την υποψηφιότητα Μαλά.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Ο ΣγΕ είναι όντως πρόγραμμα του ΝΑΤΟ, το οποίο δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, για συνεργασία του ΝΑΤΟ με τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Σε αντίθεση όμως με τα όσα διατυμπανίζει το ΑΚΕΛ, δεν υπάρχει καμία ρήτρα που να υποχρεώνει τα μέλη του ΣγΕ να υποβάλουν αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Εκτός και έαν το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι η Ρωσία, η οποία είναι επίσης μέλος του ΣγΕ, υποχρεώνεται να εναχθεί στο ΝΑΤΟ!
Τα μέλη του ΣγΕ επιλέγουν τις δραστηριότητες, στις οποίες τα ίδια θέλουν να συμμετάσχουν (υγεία, παιδεία, περιβάλλον κτλ.), χωρίς να υπάρχει καμία υποχρέωση για συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ. Συνεπώς, τοποθετήσεις του ΑΚΕΛ τύπου «με την ένταξη στο ΣγΕ τα παιδιά μας θα σκοτώνονται σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ», δεν είναι μόνο αναληθείς αλλά και επικίνδυνες.
Παράλληλα η ΕΕ, λόγω του ότι δεν διαθέτει ιδίους πόρους για να διεξάγει ειρηνευτικές ή άλλες επιχειρήσεις, συνεργάζεται με το ΝΑΤΟ στη βάση της συμφωνίας του «Berlin Plus», η οποία όμως αποκλείει από τις κοινές επιχειρήσεις/συζητήσεις με εμπιστευτικές πληροφορίες, κράτη που δεν είναι μέλη του ΣγΕ/ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτο, ο ΣγΕ είναι εκ των πραγμάτων πυλώνας της ΕΕ σε θέματα ασφάλειας, και δεύτερο, η Κύπρος βρίσκεται ολομόναχη σε αποκλεισμό, καθώς είναι το μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ που δεν είναι παράλληλα μέλος του ΣγΕ ή του ΝΑΤΟ.
Ακριβώς για αυτό το λόγο, το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί ένα από τους σοβαρότερους παράγοντες που επηρεάζουν δυσμενώς την περαιτέρω εμβάθυνση της αμυντικής σχέσης ΕΕ-ΝΑΤΟ. Από τη μια, η Κύπρος θεωρείται τροχοπέδη λόγω του ότι δεν μπορεί να συμμετάσχει στα εμπιστευτικά θέματα ασφάλειας της ΕΕ αλλά και επειδή αντιτίθεται στην ένταξη της Τουρκίας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας, και από την άλλη, η Τουρκία θέτει βέτο στη συμμετοχή της Κύπρου στο ΣγΕ/ΝΑΤΟ.
Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ έχει προτείνει πρακτικούς τρόπους παράκαμψης του προβλήματος (αμυντική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, συμμετοχή Κύπρου στην επιτροπή ασφάλειας του ΝΑΤΟ). Εάν η Τουρκία αποδεχτεί αυτούς τους όρους, αυτό θα εκμηδενίσει την ισχύ που έχει το κυπριακό βέτο και θα αφήσει εκτεθειμένη την Κύπρο, η οποία, εάν διατηρήσει την αρνητική της στάση, θα παρουσιάζεται ως η πλευρά που δημιουργεί προβλήματα. Εάν όμως η Κύπρος υποβάλει αίτηση για ένταξη στο ΣγΕ και η Τουρκία θέσει βέτο, αυτό θα αφήσει σε τεράστιο βαθμό εκτεθειμένη την Τουρκία, καθώς θα είναι αυτή που θα θέτει κωλύματα στην περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων ΕΕ-ΝΑΤΟ. Παράλληλα, με αυτή την κίνηση η Κύπρος θα συμπεριφερθεί επιτέλους ως ισότιμο μέλος της ΕΕ με συμμετοχή σε όλα τα θέματα ασφάλειας και θα αναδείξει τη γεωστρατηγική της αξία.
Η εμμονή του ΑΚΕΛ κατά της ένταξης της Κύπρου στο ΣγΕ, πηγάζει από τις αναχρονιστικές ιδεολογικές του αγκυλώσεις που το οδηγούν, εν έτη 2012, να πιστεύει ακόμη ότι η θέση της Κύπρου είναι στο Κίνημα των Αδεσμεύτων! Είναι πραγματικά άξιο απορίας πως γίνεται μια υπερδύναμη όπως η Ρωσία να έχει απεγκλωβιστεί από αυτές τις αγκυλώσεις και να επιδιώκει την αναβάθμιση των σχέσεων της με το ΝΑΤΟ, ενώ μια μικρή χώρα όπως η Κύπρος να συμπεριφέρεται με όρους του παρελθόντος και να αρνείται να πράξει το αυτονόητο για το εθνικό της συμφέρον.
Ευτυχώς για την Κύπρο, η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων αλλά και των πολιτών (77%) θεωρεί την ένταξη της Κύπρου στο ΣγΕ υψίστης εθνικής και στρατηγικής σημασίας. Και ευτυχώς σε λίγες βδομάδες, με την αλλαγή της Κυβέρνησης, η Κύπρος θα διεκδικήσει αυτό που της αξίζει στα γεωπολιτικά δρώμενα της περιοχής.