Όσοι παρακολουθούν τους τελευταίους μήνες τις κινήσεις της Τουρκίας αναφορικά με το κυπριακό, θα πρέπει να έχουν αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται απλώς για επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η αλλαγή στην πολιτική της επήλθε, όχι επειδή αναγνώρισε ξαφνικά το δίκαιο της δικής μας πλευράς, αλλά επειδή της συμφέρει πολιτικά τη δεδομένη στιγμή. Όσοι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη στερούνται ορθολογιστικής πολιτικής εκτίμησης των γεγονότων. Αρκεί μόνο να θυμηθούμε τα γεγονότα του 2004 και την ανεπαρκή διορατικότητα της πολιτικής συγκεκριμένων κύκλων, η οποία βασισμένη σε λανθασμένες αναλύσεις αναφορικά με τις τουρκικές κινήσεις, έκανε το ένα στρατηγικό λάθος μετά το άλλο.
Γίνεται πλέον αντιληπτό, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, ότι οι περίφημες δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου για τη στρατηγική των «μηδενικών προβλημάτων» στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Τα τελευταία χρόνια, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν έχει θέσει την Τουρκία σε μια τροχιά εκμοντερνισμού. Το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί εμπόδιο στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ, και ο Ερντογάν, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον της Τουρκίας να λυθεί το κυπριακό, έχει καταφέρει να πείσει ότι επιδιώκει τη λύση. Για του λόγου το αληθές, ας αναφέρουμε κάποια πρόσφατα παραδείγματα που καταδεικνύουν την επιτυχία της τουρκικής πολιτικής:
1. Η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ για αναγνώριση της Επιτροπής Αποζημιώσεων των κατεχομένων ως εσωτερικό ένδικο μέσο για διεκδίκηση των Ε/Κ περιουσιών, μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως επακόλουθο της πολιτικής που έχει χαράξει η Άγκυρα για «επίλυση» του περιουσιακού θέματος.
2. Η πρόσφατη συνέντευξη του Ερντογάν σε Ε/Κ δημοσιογράφους. Δήλωσε ξεκάθαρα ότι στόχος του είναι η συνολική επίλυση του κυπριακού προβλήματος στη βάση «ενός διζωνικού, δικοινοτικού κράτους, στη βάση της πολιτικής ισότητας, όπως καθορίζεται από τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας». Επικοινωνιακά τεχνάσματα ή όχι, αυτό θα φανεί στην πράξη. Είναι σαφές, όμως, ότι η επικοινωνιακή προπαγάνδα της Τουρκίας για άμεση λύση, έχει πλέον περάσει στη διεθνή και ευρωπαϊκή σκηνή.
3. Η, όχι και τόσο ξαφνική, υποψηφιότητα του Ερντουγλούρογλου στις επικείμενες «εκλογές» στα κατεχόμενα, μετά από τις συχνές επαφές υψηλού επιπέδου στην Άγκυρα. Με τις ευλογίες της Τουρκίας, δίνεται νέα δυναμική στην υποψηφιότητα Ταλάτ, με στόχο τη συνέχιση της διαδικασίας των εντατικών διαπραγματεύσεων, στην ίδια βάση.
4. Η πρόθεση της Ισπανικής Προεδρίας της ΕΕ για διοργάνωση μιας διεθνούς διάσκεψης για το κυπριακό με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές και τα Ηνωμένα Έθνη, η οποία απορρέει από την τουρκική πρόταση για τετραμερή ή πενταμερή διάσκεψη. Η πρόθεση αυτή δεν έχει υποβληθεί επίσημα στην Κυπριακή Δημοκρατία καθώς είναι γνωστές οι θέσεις της δικής μας πλευράς για το θέμα, αλλά σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Αλεξάντερ Ντάουνερ επιβεβαίωσε τις προθέσεις της Ισπανικής Κυβέρνησης και δήλωσε ότι τα ΗΕ δεν θα είχαν καμία αντίρρηση.
5. Η έκκληση του Προέδρου των ΗΠΑ προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό για να ασκήσει την επιρροή του στον πρόεδρο Χριστόφια με στόχο την έκδοση κοινής ανακοίνωσης για την επίτευξη προόδου, τέλος Μαρτίου, με σκοπό να βοηθήσει τον Ταλάτ στις «εκλογές». Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η πρόσκληση που απηύθυνε πρόσφατα η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στον Τουρκοκύπριο ηγέτη για συνάντηση στην Ουάσιγκτον.
6. Η πολιτική που ακολουθεί ο νέος Επίτροπος για τη Διεύρυνση της ΕΕ, Στεφάν Φούλε, ο οποίος επιμένει στην άρση της «απομόνωσης» των Τ/Κ, και κατ΄ επέκταση, στην «ταϊβανοποίηση» των κατεχομένων. Μια πολιτική, η οποία εκ των πραγμάτων, είναι απόρροια της άψογα οργανωμένης τουρκικής διπλωματίας, η οποία αλωνίζει στα ευρωπαϊκά σαλόνια, σε αντίθεση με την «πολυεπίπεδη» πολιτική της Κυβέρνησης Χριστόφια. Οι δηλώσεις Νταβούτογλου μετά την πρόσφατη συνάντηση με τον Στέφαν Φούλε ότι για την Τουρκία, «η ΕΕ, ως φυσικό αποτέλεσμα του εκμοντερνισμού, είναι στρατηγικός στόχος», είναι ενδεικτικές.
Αυτά είναι μόνο κάποια ενδεικτικά παραδείγματα που καταδεικνύουν την επιτυχημένη τουρκική πολιτική, βασισμένη στις δικές της εθνικές στοχεύσεις. Αυτό που η Κυβέρνηση Χριστόφια πρέπει επιτέλους να πράξει είναι να αντιστρέψει τους όρους έτσι ώστε, είτε να αποκαλυφθούν οι πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας, ή να ασκηθούν πιέσεις προς την Τουρκία για επίλυση του κυπριακού.
Σάβια Ορφανίδου
Γραμματέας Τύπου και Επικοινωνίας της ΟΝΕ
Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΔΗΣΥ