Οι δημοτικές εκλογές που θα διεξαχθούν την ερχόμενη Κυριακή, είναι οι πρώτες που πραγματοποιούνται στη μετά-Μαρί εποχή, σε μια εποχή όπου η κρίση των θεσμών και η απαξίωση της πολιτικής αγγίζει κόκκινο. Είναι διάχυτη η απογοήτευση και η αγανάκτηση των πολιτών, και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, για αυτά που καθημερινά βιώνουν στην εργασία τους και στην κοινωνία γενικότερα. Είναι επίσης διάχυτος και ο φόβος όλων των πολιτικών κομμάτων για τα τρελά νούμερα αποχής από τις κάλπες που όλο αυτό το κλίμα συντηρεί και προωθεί.
Για εμένα, η σημαντικότερη διαφορά αυτής της εκλογικής διαδικασίας από αυτή των Βουλευτικών του Μαΐου του 2011, είναι ότι τώρα μπορώ να κατανοήσω καλύτερα και τους λόγους και τα αισθήματα απαξίωσης των πολιτών για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας τους τελευταίους μήνες. Έχουμε μια οικονομία που καταρρέει επειδή κάποιοι δεν φρόντισαν έγκαιρα να λάβουν μέτρα, έχουμε μια εσωτερική διακυβέρνηση που κάθε άλλο παρά θυμίζει την πολλά υποσχόμενη δίκαιη κοινωνία του Δημήτρη Χριστόφια, και έχουμε και ένα κυπριακό πρόβλημα που πνέει τα λοίσθια, έτοιμο να αφανιστεί μέσα στη δίνη των σημαντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα ο τόπος.
Γνωρίζω ότι κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών όταν ασχολείται με την πολιτική και τα κοινά, ιδιαίτερα όταν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Καμία κυβέρνηση και καμία πολιτική δύναμη δεν ήταν ποτέ υπεράνω των οποιωνδήποτε ευθυνών, ως αποτέλεσμα των πράξεων τους.
Γνωρίζω επίσης, όμως, ότι για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο τόπος μας σήμερα, οι μεγαλύτερες ευθύνες βαραίνουν την παρούσα κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που κατάστρεψε τον μεγαλύτερο ηλεκτροπαραγωγό σταθμό της Κύπρου, που οδήγησε με τους λάθος χειρισμούς της 13 συνανθρώπους μας στο θάνατο και που έφερε την οικονομία μας στο χείλος της καταστροφής, λίγα μέτρα μακριά από την ένταξη μας στο Μηχανισμό Στήριξης της ΕΕ.
Αυτή τη φορά, πρόθεση μου δεν είναι ούτε να ασκήσω κριτική στην κυβέρνηση, ούτε να ασχοληθώ με τα «μαύρα μας τα χάλια». Αυτή τη φορά, πρόθεση μου είναι να ταρακουνηθεί επιτέλους, έστω και την υστάτη, όλος αυτός ο κόσμος που παρακολουθεί με απίστευτη απάθεια και απαξίωση αυτή την εκλογική διαδικασία, χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιος θα τον εκπροσωπεί στην καθημερινότητα του, στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η αποχή είναι ψήφος ανοχής στην υφιστάμενη κατάσταση που η σημερινή κυβέρνηση μας έχει οδηγήσει. Η αποχή είναι ψήφος ανοχής σε αυτά για τα οποία, όλοι εμείς, πριν λίγους μήνες, διαμαρτυρόμασταν έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Η αποχή είναι ψήφος ανοχής σε όλα αυτά που εμείς οι ίδιοι λέμε ότι αποστρεφόμαστε.
Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχουν λιγότερη σημασία. Είναι εκλογές πολιτικών μηνυμάτων για αλλαγή και ανανέωση στο πιο κοντινό επίπεδο του πολίτη. Είναι λάθος να αφήνεται η τοπική αυτοδιοίκηση στα χέρια αυτών που για χρόνια καταστρατηγούσαν την ανάπτυξή της. Είναι λάθος να μην δίνεται η ευκαιρία σε νέους ανθρώπους που έχουν την πρόθεση να συμβάλλουν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πόλεων και των κοινοτήτων μας. Είναι λάθος η απόφαση για αποχή!
«Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη» όπως μου είπε ένα φίλος πρόσφατα. Και είναι αλήθεια. Ένας δήμαρχος από μόνος του, ένας κοινοτάρχης, ένας δημοτικός ή κοινοτικός σύμβουλος δεν μπορεί από μόνος του να φέρει τον αέρα της αλλαγής όσο ικανός και αποφασισμένος και να είναι. Στην τοπική αυτοδιοίκηση, η παραγωγή χειροπιαστών αποτελεσμάτων αποτελεί προϊόν συλλογικής δουλειάς από μια ομάδα νέων, ικανών και δραστήριων ατόμων που έχουν και τη θέληση και το όραμα να κάνουν τη διαφορά.
Για αυτό είναι σημαντικό, για ακόμη μια φορά, να στείλουμε ισχυρό μήνυμα σε όλους τους πολίτες που σκέφτονται να απέχουν στις επικείμενες εκλογές: Με τη δική σου ψήφο μπορείς να συμβάλλει και εσύ στην προσπάθεια ανανέωσης. Το δικαίωμα της ψήφου είναι ιερό. Χρησιμοποίησε το για να ακουστεί και η δική σου φωνή. Χρησιμοποίησε το για να ενώσεις τα δικά σου θέλω με τα δικά μας θέλω για να καταφέρουμε επιτέλους να στείλουμε το μήνυμα της αλλαγής!