Πίστευα και θα πιστεύω πάντα ότι η προσωπική επαφή με τη βάση της κοινωνίας, με τους πολίτες, είναι ο πλέον σημαντικός παράγοντας για όσους επιθυμούν να ασχολούνται ενεργά με τα κοινά και την πολιτική. Το άτομο που εξυπηρετεί το καλώς νοούμενο συμφέρον όλων των πολιτών, το άτομο που εκπροσωπεί επάξια τους πολίτες, είναι το άτομο που έχει μάθει να ακούει προσεκτικά τους πολίτες, να αφουγκράζεται την κοινωνία και να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τον άνθρωπο.
Αφουγκραστήκαμε πολλά τον τελευταίο χρόνο. Οργή, δυσαρέσκεια, αγανάκτηση, μα πάνω από όλα απογοήτευση και απαξίωση. Το πιο τρομακτικό από όλα είναι αυτή η αδιαφορία που απορρέει από τη γενικότερη αντίληψη ανάμεσα στην κοινωνία ότι, ό,τι και να γίνει, τίποτα ποτέ δεν θα αλλάξει, ότι όλοι «βράζουν στοίδιο καζάνι», ότι όλοι είναι ίδιοι. Υπήρξαν στιγμές που εξοργίστηκα με πολίτες που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν για δικό τους προσωπικό όφελος το ίδιο σύστημα, το οποίο καθημερινώς κατακρίνουν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως κομματικά διεφθαρμένο και «πελατειακό». Υπήρξαν στιγμές που ευχαριστήθηκα ένα υγιή διάλογο με επιχειρήματα με πολίτες που έχουν διαφορετική άποψη από τη δική μου. Υπήρξαν στιγμές που έφυγα ικανοποιημένη, γνωρίζοντας ότι μέσα από την προσωπική επαφή, πέρασα το δικό μου μήνυμα. Υπήρξαν όμως και κάποιες άλλες, πιο σημαντικές στιγμές. Αυτές που μπροστά στον πόνο του συνανθρώπου σου, μπροστά στη δικαιολογημένη οργή του, από σεβασμό σιωπάς και ακούς. Μόνο ακούς.
Όλοι μας περάσαμε δύσκολα από την τραγική οικονομική κρίση, η οποία επέφερεμια άνευ προηγουμένου κρίση αξιών και αρχών σε όλα τα επίπεδα. Το αποτέλεσμα ξεκάθαρο: καταρρακώθηκε η εμπιστοσύνη των πολιτών προς όλους ανεξαιρέτως τους θεσμούς. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις για να αλλάξει αυτή η αντίληψη.Υπάρχουν όμως αυτονόητες πολιτικές που για χρόνια συζητούμε στο δημόσιο διάλογο, χωρίς όμως να έχουν την απαιτούμενη πολιτική στήριξη για να προχωρήσουν. Άραγε πού βρίσκεται σήμερα το θέμα της οριζόντιας ψηφοφορίας; Το ασυμβίβαστο στα επαγγέλματα των μελών της Βουλής; Το ουσιαστικό πόθενέσχες, αυτό που θα καταγράφει τη σύγκρουση συμφερόντων και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων, αντί να παίζουμε κρυφτούλι με τις λίστες; Κυριότερα, που βρίσκεται η διαφάνεια και η ηθική στηνπολιτική;
Σαφώς και πιστεύω ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα τα τελευταία χρόνια. Έχω βαθιά την πεποίθηση ότι οι πλείστες ενέργειες των τελευταίων ετών, όσο αντιλαϊκές και να ήταν, ήταν αναντίλεκτα υπέρ του δημόσιου συμφέροντος, ήταν ουσιαστικές για την επιβίωση της οικονομίας μας και έχουν αδιαμφισβήτητα επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Δεν εθελοτυφλώ όμως. Γνωρίζω ότι πολλοί συμπολίτες μας έχουν πληγωθεί και έχουν υποφέρει. Και αυτό δεν θα αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, μόνο επειδή τα επιχειρήματα μας έχουν λογική και ηοικονομία μας τα πηγαίνει πολύ καλύτερα.
Η αλλαγή αυτής της βαθιά ριζωμένης αντίληψης της ευρύτερης απαξίωσης, πρωτίστως ξεκινά από τον τρόπο που οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τους πολίτες. Οι πολίτες πλέον αναζητούν πολιτικούς που θα τους πούνε την αλήθεια κατάματα, όσο πικρή και εάν είναι, μακριά από λαϊκισμούς και συνθήματα. Πολιτικούς που θα έχουν επιχειρήματα, συνέπεια και αξιοπιστία στο λόγο τους και που δεν κοροϊδεύουν τους πολίτες. Πολιτικούς που δεν ήρθαν από το πουθενά, αλλά έχουντην κατάρτιση και την πολιτική προπαίδεια την κρίσιμη στιγμή να πάρουν δύσκολες, αλλά χρήσιμες για τον τόπο αποφάσεις.
Τουλάχιστον, με αυτόν τον τρόπο, θα έχουμε όλοι μας μια ελπίδα ότι καλύτερες μέρες μπορούν να έρθουν στον τόπο μας.