Συνέντευξη στο Γιώργο Φράγκου για Εφημερίδα “ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ”
19 Ιουλίου 2015
1. Πως αξιολογείτε συνολικά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των Θεσμών και της Ελληνικής Κυβέρνησης;
Το σημαντικό είναι ότι έχει επιτευχθεί συμφωνία, η οποία διασφαλίζει την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, και παράλληλα αποφεύγει τη διάσπαση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Μια συμφωνία που αποτρέπει την άτακτη χρεοκοπία της χώρας, που διασώζει το τραπεζικό σύστημα από την ολική κατάρρευση και που εξασφαλίζει τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα τρία χρόνια. Βεβαίως η συμφωνία αναπόφευκτα συνοδεύεται από σκληρά μέτρα λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης, τα οποία όμως πρέπει να εφαρμοστούν για να αποκατασταθεί η τραυματισμένη αξιοπιστία της Ελλάδας. Στο σύνολο όμως πιστεύω ότι, μετά και τις επίπονες προσπάθειες του Έλληνα Πρωθυπουργού έστω και την υστάτη, επιτεύχθηκε ένας μεγάλος συμβιβασμός με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να αποφεύγουν τα χειρότερα.
2. Σε σύγκριση με το τι είχε μπροστά της πριν από έξι μήνες η Ελλάδα, βγήκε κερδισμένη ή ζημιωμένη;
Οφείλουμε να λέμε την αλήθεια. Η Ελλάδα βγήκε ζημιωμένη λόγω της μεγάλης καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις που είχε ως αποτέλεσμα τη δραματική επιδείνωση της οικονομίας. Μέχρι το τέλος του 2014, η Ελλάδα, μέσα από την εφαρμογή σκληρών μέτρων, είχε πετύχει μικρή ανάκαμψη ύψους 2%, μικρά πρωτογενή πλεονάσματα, και δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα στο τραπεζικό τομέα. Δυστυχώς, μέσα σε έξι μήνες, η δημοσιονομική τρύπα έχει διευρυνθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Παράλληλα, η μεγάλη εκροή καταθέσεων λόγω της αβεβαιότητας και η έλλειψη ρευστότητας, οδήγησαν στην επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων, στο κλείσιμο των τραπεζών και στην εκ νέου ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών ύψους €10-25 δις. Έχουμε φτάσει τώρα να μιλάμε για ένα τρίτο Μνημόνιο ύψους περίπου €86δις.
3. Το ότι μπήκε στο τραπέζι η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και η επιβράδυνση της εξυπηρέτησης του είναι λίγο ή αρκετό;
Το αίτημα της Ελλάδας για αναδιάρθρωση του χρέους είναι λογικό καθώς ένα χρέος ύψους 180% του ΑΕΠ δεν μπορεί να θεωρείται βιώσιμο. Θα πρέπει όντως το χρέος να μειωθεί και να υπάρξει παράλληλα χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων. Όμως, όπως αναφέρεται και στη συμφωνία, τα οποιαδήποτε μέτρα, τα οποία θα καθιστούν το χρέος βιώσιμο, θα συζητηθούν μετά την πρώτη αξιολόγηση του Προγράμματος. Με άλλα λόγια, θα πρέπει η Ελληνική πλευρά να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων αποδεικνύοντας εμπράκτως τη βούληση της για μεταρρυθμίσεις και με αυτό τον τρόπο θα δώσει τη δυνατότητα στα άλλα κράτη –μέλη της Ευρωζώνης να θέσουν στο τραπέζι το όλο ζήτημα.
4. Μέσα από αυτή τη συμφωνία δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάπτυξης;
Για να ορθοποδήσει η Ελλάδα, παράλληλα με την εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, θα πρέπει να προωθηθούν και μεταρρυθμιστικά μέτρα, τα οποία περιλαμβάνονται στη συμφωνία και συμβάλλουν στην ανάπτυξη, π.χ. κατάργηση πρόωρης αφυπηρέτησης και προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων. Επιπρόσθετα, η συμφωνία προνοεί για αναπτυξιακό πακέτο ύψους €35δις, κονδύλι για επενδύσεις ύψους €12.5δις από το ταμείο των €50δις κρατικής περιουσίας, καθώς και άλλες χρηματοδοτικές ευκαιρίες. Είναι στο χέρι της Ελλάδας να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες αλλά και να επιδείξει την απαραίτητη τόλμη για να χτυπήσει στη ρίζα το διεφθαρμένο σύστημα. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να οδηγηθεί η χώρα στην ανάπτυξη και στην ευημερία.