Είδα τις συγκλονιστικές φωτογραφίες της προσφυγιάς και ανατρίχιασα.
Είδα εκείνο το πονεμένο βλέμμα των παιδιών και σκέφτηκα, «Θεέ μου εάν ήταν η κόρη μου…».
Γύρισα ξανά και είδα τις φωτογραφίες της εισβολής, των αιχμαλώτων, του ανείπωτου πόνου…από τα μάτια της μάνας και δάκρυσα.
Εξαιρετική η πρωτοβουλία της Βουλης των Αντιπροσώπων και της Αννίτας Δημητρίου για την επερχόμενη έκθεση «Κύπρος 1974, η μνήμη είναι η μόνη πατρίδα των ανθρώπων», η οποία προωθείτε σε συνεργασία με το Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, ένας μέρος της οποίας παρουσιάστηκε σήμερα.
Ευρήματα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά και τα οποία αξίζει να δούμε από κοντά. Για να μην ξεχάσουμε ποτέ το μεγάλο χρέος που έχουμε, και είναι βαρύ στους ώμους μας, για μια ελεύθερη, μια ειρηνική πατρίδα