Τις τελευταίες μέρες, επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο το θέμα της οριζόντιας ψηφοφορίας. Ένα χρόνο μετά την υποβολή ολοκληρωμένης πρότασης από το Δημοκρατικό Συναγερμό για εκσυγχρονισμό του εκλογικού νόμου, η οποία, μεταξύ άλλων, προωθούσε την καθιέρωση βουλευτών επικρατείας μέσω οριζόντιας ψηφοφορίας, τα πολιτικά κόμματα, και ιδιαίτερα το κυβερνών κόμμα, καλούνται για ακόμη μια φορά να τοποθετηθούν ξεκάθαρα επί του θέματος.
Για χάρη της ιστορίας, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η συζήτηση γύρω από την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την καθιέρωση της οριζόντιας ψηφοφορίας, δεν είναι βεβαίως καινούργια, καθώς ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχει, προ πολλών ετών, διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του θέματος.
Όμως, οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και το τρομακτικό, για τα κυπριακά δεδομένα σε εθνικές εκλογές, ποσοστό αποχής της τάξης του 21.3%, δημιούργησαν νέα δεδομένα στο εκλογικό σκηνικό. Περίπου 113,000 συμπολίτες μας αρνήθηκαν να ασκήσουν το ιερό δικαίωμα της ψήφου, απαξιώνοντας με τη στάση τους την πολιτική, τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολιτικούς με τα μεγάλα λόγια. Προφανώς ένας στους πέντε συμπολίτες μας δεν πείστηκε ότι, συγκεκριμένα, κάποιο πολιτικό κόμμα ή κίνημα, μπορεί να φέρει την πολυπόθητη αλλαγή.
Ως εκ τούτου, η θέσπιση της οριζόντιας ψηφοφορίας, δηλαδή, η ευχέρεια του πολίτη να ψηφίζει ελεύθερα αυτούς που θεωρεί άξιους υποψηφίους, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, καθίσταται πλέον αδήριτη ανάγκη για το εκλογικό μας σύστημα. Μια ανάγκη που, για πολλούς, ενδεχομένως να ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, αλλά που σίγουρα ανοίγει το δρόμο για τον καθολικό εκσυγχρονισμό του εκλογικού συστήματος του τόπου.
Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα πολιτικά κόμματα και η πολυφωνία, είναι θεμελιώδες κομμάτι της δημοκρατίας και σίγουρα, κανείς δεν πρέπει να στοχεύει στην αποδυνάμωση του ρόλου που αυτά διαδραματίζουν στην πολιτική ζωή του τόπου. Όμως είναι πλέον εμφανές, όπως υποδηλώνεται και από το πρόσφατο ψηλό ποσοστό αποχής, πως μια μεγάλη μερίδα του λαού, δεν είναι δέσμια των κομματικών ιδεολογιών και ούτε παραμένει πιστή σε κομματικές ταυτότητες. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν ευθαρσώς ότι εάν είχαν τη δυνατότητα να επιλέγουν πρόσωπα από οποιοδήποτε κόμμα, τότε θα προσέρχονταν στις κάλπες.
Η οριζόντια ψηφοφορία αποτελεί ένα προοδευτικό μέτρο που θεμελιώνει την ελευθερία έκφρασης των πολιτών. Δίνει την ευχέρεια στον πολίτη να επιλέξει τους πιο ικανούς από κάθε κόμμα, δημιουργώντας, συνεπώς, ένα πιο δυνατό, αποτελεσματικό και αντιπροσωπευτικό νομοθετικό σώμα. Δίνει την ευχέρεια σε ανεξάρτητους υποψηφίους να διεκδικήσουν με αξιώσεις μια βουλευτική έδρα. Δίνει την ευχέρεια στον πολίτη να ξεφύγει από κομματικά στεγανά και κατεστημένα.
Η τεράστια απήχηση που βρίσκει η οριζόντια ψηφοφορία στην κοινωνία των πολιτών, και όχι μόνο, σε συνδυασμό με την εμφανή αποστροφή μερίδας του πληθυσμού προς τα κόμματα, τα οποία θεωρεί εστίες διαφθοράς και εξυπηρέτησης συμφερόντων, θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά τις ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων, στη νέα θητεία της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Στο Δημοκρατικό Συναγερμό είναι πάντοτε πεποίθηση μας ότι η Κύπρος πρέπει να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, να εκσυγχρονίζεται και να συμπορεύεται με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Η πρόταση για καθολική ανανέωση του εκλογικού νόμου που υποβλήθηκε πριν από ένα χρόνο, όχι μόνο για την καθιέρωση της οριζόντιας ψηφοφορίας, αλλά και για την αύξηση του ορίου εισδοχής και του αριθμού των βουλευτικών εδρών, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για συζήτηση, με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή, κοινωνική και πολιτική, συναίνεση για την ανανέωση της δημοκρατικής λειτουργίας του εκλογικού μας συστήματος.
Σάβια Ορφανίδου
Αναπληρωτής Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού
και Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΔΗΣΥ