Αλλαγή και Απαλλαγή από ΤΙ; Άρθρο στην “Αλήθεια” 14/5

Ακούμε καθημερινώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ζητούν αλλαγή και απαλλαγή από την Κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη και Δημοκρατικού Συναγερμού. Μετά από 9 ολόκληρα χρόνια, προφανώς η μεγαλύτερη αλλά και η μόνη τους έγνοια, δεν είναι πως, κατά την άποψη τους, μπορούν να βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά το πως θα διώξουν τον Δημοκρατικό Συναγερμό από την εξουσία. Και το ερώτημα που εύλογα δημιουργείται είναι, αλλαγή και απαλλαγή από τί ακριβώς;
Από τη συνετή και σωστή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και τη σταθεροποίηση του τραπεζικού μας συστήματος; Από τη μετατροπή των ρυθμών ύφεσης σε ρυθμούς ανάπτυξης και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε πλεονάσματα; Από την ορθολογιστική διαχείριση του δημόσιου χρέους σε βιώσιμα επίπεδα; Από τη μείωση της ανεργίας του 17% σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης του 6%; Από τη θέσπιση, σε λίγο καιρό, του κατώτατου μισθού για όλα τα επαγγέλματα; Ή από το γεγονός ότι με σκληρή δουλειά και θυσίες ανακτήσαμε τη χαμένη μας αξιοπιστία, επιστρέψαμε στην επενδυτική βαθμίδα και δανειζόμαστε με μηδενικά σχεδόν επιτόκια από τις διεθνείς αγορές;
Τι είναι αυτό που ενοχλεί την αντιπολίτευση; Το γεγονός ότι στα δύσκολα δεν μείναμε στα συνθήματα αλλά με πράξεις στηρίξαμε τους πολίτες σε όλα τα επίπεδα; Επειδή στηρίξαμε το δημόσιο τομέα, τον ιδιωτικό τομέα, τους επιχειρηματίες, τους αυτοεργοδοτούμενους, τις ευάλωτες ομάδες μέσα από τρεις διαδοχικές κρίσεις: οικονομική κρίση το 2013, παγκόσμια πανδημία το 2019, εισβολή Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022;
Με τι ακριβώς διαφωνεί η αντιπολίτευση; Με την αποκατάσταση μισθών και συντάξεων μετά από τις μεγάλες αποκοπές του 2012; Με την επαναφορά και στόχευση επιδομάτων, όπως το επίδομα μάνας, ή με την αύξηση, στα πλαίσια των δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων, των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων; Η μήπως έχουν διαφωνία με τη στήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών, με την πληρωμή της γονικής άδειας, με την αύξηση της άδειας μητρότητας ή με την οικονομική ενίσχυση μονηρών ατόμων και γυναικών σε σχέση για τη διαδικασία των εξωσωματικών;
Να υποθέσω ότι δεν συμφωνούν ούτε με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχουν εφαρμοστεί στον τόπο μας, πολλές φορές και με τη δική τους συνεργασία; Δεν είναι αυτή η Κυβέρνηση που εφάρμοσε το ΕΕΕ στηρίζοντας 20000 περισσότερες οικογένειες που πραγματικά το χρειάζονται; Που είχε την πολιτική βούληση να εφαρμόσει επιτέλους το Γενικό Σύστημα Υγείας; Που μείωσε τη στρατιωτική θητεία, που προώθησε τη μεταρρύθμιση στη δημόσια υπηρεσία και στην τοπική αυτοδιοίκηση; Και δεν είναι αυτή η Κυβέρνηση που έδωσε ιδιαίτερη προτεραιότητα σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας και της Πολιτείας δημιουργώντας τα Υφυπουργεία Ναυτιλίας, Τουρισμού, Κοινωνικής Πρόνοιας και Πολιτισμού;
Για να μην αναφερθώ εκτενώς στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα που ήδη έγιναν αλλά και που προωθούνται σε όλους τους τομείς, και αφορούν την ενεργειακή μας στρατηγική και την έλευση του φυσικού αερίου στην Κύπρο, την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης, τη μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη, την ενίσχυση του οδικού δικτύου, την ενδυνάμωση του τομέα παροχής ιατρικών υπηρεσιών, την ενίσχυση του ψηφιακού μετασχηματισμού, την προώθηση ξένων επενδύσεων κτλ.
Βεβαίως η κάθε Κυβέρνηση που κυβερνά 9 ολόκληρα χρόνια έχει και αδυναμίες και παραλείψεις. Παραδεχτήκαμε λάθη και διαχρονικές παθογένειες του συστήματος και προσπαθήσαμε να διορθώσουμε διαδικασίες και μηχανισμούς, με τη συμβολή σχεδόν όλων των κομμάτων. Δημιουργήσαμε την Ανεξάρτητη Αρχή κατά της Διαφθοράς, περάσαμε τα νομοσχέδια για τους πληροφοριοδότες αλλά και για τη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων (lobbying), και προωθούμε τη μεγάλη μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη. Τα προβλήματα για τους πολίτες δεν έχουν τελειώσει, ιδιαίτερα με την κρίση πληθωρισμού και ακρίβειας που βιώνει όλη η Ευρώπη, αλλά όπως πάντα με σύνεση, ορθολογισμό και υπευθυνότητα βρίσκουμε λύσεις για άμβλυνση των προβλημάτων.
Οπότε το ερώτημα παραμένει: αλλαγή και απαλλαγή από τί; Αλλά κυριότερα ας μας απαντήσουν το εξής και οι μεν και οι δε: η αλλαγή και απαλλαγή από την Κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη θα επέλθει με υποψήφιους προέδρους της ΚΔ, οι οποίοι ήταν στενοί συνεργάτες του ίδιου του Νίκου Αναστασιάδη;